Kobieto puchu marny! ty wietrzna istoto!
Postaci twojej zazdroszczą anieli,
A duszę gorszą masz, gorszą niżeli!...
Przebóg! tak ciebie oślepiło złoto!
I honorów świecąca bańka, wewnątrz pusta!
Bodaj... Niech, czego dotkniesz, przeleje się w złoto;
Gdzie tylko zwrócisz serce i usta,
Całuj, ściskaj zimne złoto!
*
Ja, gdybym równie był panem wyboru,
I najcudniejsza postać dziewicza,
Jakiej Bóg dotąd nie pokazał wzoru,
Piękniejsza niżli aniołów oblicza,
Niżli sny moje, niżli poetów zmyślenia,
Niżli ty nawet... oddam ją za ciebie,
Za słodycz twego jedynego spojrzenia!
*
Ach, i gdyby w posagu
Płynęło za nią całe złoto Tagu,
Gdyby królestwo w niebie,
Oddałbym ją za ciebie!
Najmniejszych względów nie zyska ode mnie,
Gdyby za tyle piękności i złota
Prosiła tylko, ażeby jej luby
Poświęcił małą cząstkę żywota,
Którą dla ciebie całkiem poświęca daremnie!
Adam Mickiewicz
Obraz: *Internet
Jaki zbieg okoliczności, wybrałaś wiersz Mickiewicza, a ja dziś byłam w muzeum Mickiewicza w Śmiełowie!
OdpowiedzUsuńNajlepszego :-)
No rzeczywiście Jotko. Jakie wyczucie czasu mamy, co?. I Tobie wszystkiego dobrego...
UsuńPozdrawiam serdecznie...
Dzisiaj jeszcze wiersze na dzieciaki działają ? Księżyc , gwiazdy i takie tam jak to około 30 lat temu gdy byłam w wieku rębnym ?
OdpowiedzUsuńNo Pani Natalio, przeszkadzają Pani wiersze?
UsuńPozdrawiam serdecznie z okazji naszego Dnia...
Z pewnością jako kobieta nie czuję się puchem marnym :-))
OdpowiedzUsuńAni ja. Ale swoją drogą, ciekawa jestem, jaka jest geneza tego wiersza. Muszę poszperać w necie.
UsuńPozdrawiam serdecznie Stokrotko...